ARABA
Tarihini tam hatırlayamıyorum ama maksimum 8 yaşındayımdır. Annem evde kimse olmadığı beni de 
misafirliğe almıştı. Gittiğimiz evde yaşayan insanlar iyi bir ekonomik durumu vardı ve benim yaşımda bir çocukları vardı. Çocuğun görüntüsünü şöyle tarif edeyim çocuk çelimsiz sarı saçlı kendini bizden yüksek gören bir insan. Biz giderken içimde kötü bir his vardı bir yandan da annemin bu insanları nerden tanıdığını düşünüyordum. Giderken sokakta sadece bizim olduğumuzu fark ettim sokak çok karanlıktı
eve vardık bir çocukları olduğuna sevinmiştim yanımda rahmetli dedemin bana aldığı oyuncak araba vardı. Sonra annemler oturma odasına geçti. Bizde bu çocukla evi gezmeye başladık evde yok yoktu.
Bu çocukla ilgili bir görüşümü anlatayım  bu çocuk sanki hiç aile sevgisi görmemiş gibiydi bu yüzden garip hareketleri vardı. En son olarak ta çocuğun odasına gittik bu çocukta bir oyuncaklar vardı ki gözlerim kamaşmıştı. Bende gidip annemden bir kaç satır önceki arabayı almaya gitmiştim araba kumandalıydı gittim ve aldım. Neden arabayı anı olarak saklamadın derseniz küçüktüm nerden bileyim.
Sonra biz bu çocukla oynamaya başladık. Bir süre sonra bu çocuk kaybettiğini falan kabul etmemeye başladı bende üstelemedim. Sonra sıkılıp annemin yanına gittim. Annem gidip çocukla oynamamı söyledi 
bende gittim çocuk arabamı eline aldı ve ortadan ikiye kırdı. Bunun üzerine gittim ve annesine söyledim 
annesi hiç bir şey demedi böyle annemi olur diye geçirdim içimden. Annem üzülmemem gerektiğini söyledi ben zaten üzgün değildim sinirliydim. Gittim ve çocukla oynamaya devam ettim ondan bir şekilde 
intikam almam gerektiğini düşünerek gereksiz bir düşündeydi şuan olsa neden böyle bir şey yaparım diye sorgulardım. Tabi bunu düşünecek yaşta değildim bende bu çocuktan arabalarıyla oynamak istedim oynarken arabasını aldım ve çocuğun kafasına vurdum. Çocuk baya ağladı annesi koşarak geldi beni yere bir itti yere düştüm annem geldi bana neden yaptın diye sordu bende dedim ki sinirlendim sonra kadın bana sert bir şekilde atıldı annem kadınla kavga etti bizde eve geldik. Bir daha o çocuğu ve annesini görmedim umarımda görmem içim rahatlamış şekilde eve geldim ve oyuncaklarla oynadım.

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

                                                           Gizemli Adanın Keşfi Uzak denizlerde, bilinmeyen bir ada vardı. Bu adaya, "Gizemli Ada" diyorlardı. Çünkü adaya gidenler, bir daha geri dönmüyordu. Bir gün, genç bir maceraperest olan Hasan, bu gizemli adayı keşfetmeye karar verdi. Bir gemiye binerek yola çıktı. Günler süren yolculuktan sonra, Gizemli Ada'ya ulaştı. Ada, yemyeşil ağaçlarla kaplıydı ve etrafı masmavi bir denizle çevriliydi. Hasan gemiden indi ve adayı keşfetmeye başladı. Adanın içinde, ilginç hayvanlar ve bitkilerle karşılaştı. Hatta, daha önce hiç görmediği bir yaratıkla bile karşılaştı. Yaratık, ona zarar vermedi ve hatta ona yol gösterdi. Yaratığın rehberliğinde, adanın en derin yerine gitti. Orada, eski bir tapınak buldu. Tapınağın içinde, gizemli bir hazine vardı. Hazine, altın ve mücevherlerle doluydu. Hasan, ...
Read more

otobiyografim

  Ben küçükken müstakil bir evde yaşıyordum . Saraydaki en saki sokak olabilirdi kimse gelip geçmiyordu. Arkadaşlarımla bir gün dışarı çıkmıştık yakar top oynadık saklambaç oynardık. Sonra benim anaokulunu cumhuriyette gitmem için şu anki oturduğumuz binaya taşındık buraya ilk geldiğimde üzülmüştüm aşırı can sıkıcı bir yerdi bina insanlarının kişilikleri çok kötüydü sonra ilk okula geçtim   ilk okulun 4 yılında 4 tane öğretmen değiştirdim 1 beyin kanamasın öldü rahmetli hocamı çok severdim 2.kansere yakalandı kanseri yendi şuan sağlıklı    2si tayini farklı bir yere çıktı orta okulda hocalarım çok iyi insanlardı keşke 5. sınıfı yüz yüze geçirebilseydik çok güzel vakit geçirdim ve şuan olduğum sınıfa geldim bu arada zaman çok hızlı geçti  sınavlar falan derken yıl bitti 10.sınıfoluca bu kadar.
Read more
                                                ÖĞRETMEN: Bir Rehber Öğretmenlik, sadece bir meslek değil, aynı zamanda bir yaşam biçimi, bir tutkudur. Bir tohumun filizlenmesine vesile olan, karanlık zihinlere bir ışık tutan, bireylerin potansiyellerini ortaya çıkaran sihirli bir eldir. Benim için öğretmenlik, sadece bilgi aktarmayı değil, aynı zamanda öğrencinin ruhuna dokunmayı, ona bir yol gösterici olmayı ifade eder. Bir öğretmen, sadece ders anlatmaz, aynı zamanda dinler, anlar ve motive eder. Öğrencinin zihninde yeni ufuklar açar, merak duygusunu körükler ve öğrenmeyi bir zevk haline getirir. İyi bir öğretmen, sadece bilgi vermekle kalmaz, aynı zamanda öğrencinin kişiliğini geliştirir, özgüvenini artırır ve hayata karşı daha olumlu bir bakış açısı kazanmasına yardımcı olur. Edebiyat öğretmenliği ise bu özel görevin en güzel örneklerinden biridir. Edebiyat, ...
Read more